تازه ترین های تکنولوژی

هر وقت خبر عرضه‌ی نسخه‌ی جدید اندروید را در اینترنت می‌بینیم، سریعاً برایمان سوال می‌شود که قابلیت‌های نسخه‌ی جدید چیست؟ چه بهینه‌سازی‌هایی در آن صورت گرفته و از همه مهم‌تر، چه زمانی برای ابزارهای ما عرضه می‌شود و می‌توان آن را نصب کرد؟

گوگل محصولات سری نکسوس که با همکاری سازندگان بزرگ محصولات اندرویدی عرضه می‌شود را به سرعت به روز می‌کند. به این صورت که به محض انتشار نسخه‌ی جدید اندروید، تمام اعضای این خانواده قادر به استفاده از آن هستند اما سایر محصولات بازار باید در صف انتظار بمانند تا سازنده نسخه‌ی جدید اندروید را از گوگل گرفته، سفارشی‌سازی‌های لازم را انجام داده و مدتی بعد آن را به صورت رسمی منتشر کنند.

تفاوت خانواده‌ی نکسوس با دیگر اندرویدی‌ها
همان‌طور که گفتیم، یک نکسوس بسیار سریع به روزرسانی می‌شود. سایر محصولات شاید چند ماه در صف انتظار بمانند و نسخه‌ی جدید را دریافت نکنند!

بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که پس از عرضه‌ی اندروید 4.4 یا کیت‌کت در روز 31 اکتبر سال قبل تا تاریخ 8 ژانویه‌ی سال جاری که حدود 2.5 ماه است، تنها 1.4 درصد از محصولات اندرویدی که به سرورهای گوگل متصل شده‌اند، از این نسخه‌ی سیستم عامل مجهز بودند. اندروید 4.3 که در ماه جولای یعنی حدود 6 ماه پیش عرضه شده تا ماه جاری به رکورد 7.8 درصد از وسایل اندرویدی دست یافته است.

این ارقام رو به افزایش هستند اما مقدارشان بسیار پایین است، 6 ماه و تنها 7.8 درصد ابزارها؟ سرعت به روزرسانی واقعاً پایین است.

اما به اپل نگاهی داشته باشیم. وقتی این شرکت نسخه‌ی جدیدی از iOS را عرضه می‌کند، سریعاً میلیون‌ها کاربر بروزرسانی را دریافت و استفاده می‌کنند. به عنوان مثال اپل اعلام کرده که در مورد iOS 7 که آخرین نسخه‌ی iOS است، تاکنون 80 درصد تمام ابزارهای اپلی آن را نصب کرده‌اند. اما کیت‌کت روی کمتر از 2 درصد محصولات اندرویدی نصب شده است.

به تصویر زیر توجه کنید و درصد استفاده از نسخه‌های مختلف اندروید را بررسی کنید:

یکی از مهندسین ارشد اندروید یعنی Dave Burke بر این باور است که مقایسه‌ی بین iOS و اندروید به این شکل اشتباه است، چرا که اگر بخواهیم درست مقایسه کنیم می‌بایست خانواده‌ی نکسوس که مستقیماً تحت نظر گوگل عرضه می‌شود را در مقابل محصولات اپل قرار دهیم. در این صورت نتیجه برعکس است چرا که در برنامه‌ی نکسوس در 24 ساعت اول، حدود 90 درصد کاربران به روزرسانی جدید را دریافت می‌کنند.

مراحل مسافرت بروزرسانی جدید اندروید از گوگل تا گوشی شما
بیشتر ابزارهای اندرویدی جزء خانواده‌ی نکسوس نیستند. سامسونگ، اچ‌تی‌سی، موتورولا، ال‌جی، سونی، هوآوی و ZTE و چندین کمپانی بزرگ و کوچک دیگر این محصولات را تولید می‌کنند. هر یک از کمپانی‌های اشاره شده، مهندسین و شرکای خود را دارند. علاوه بر این پوسته، لانچر و نرم‌افزارهای جانبی خاصی برای محصولات خود در نظر می‌گیرد. تمام این بخش‌های نرم‌افزاری باید با نسخه‌ی جدید اندروید تطبیق داده شوند، بنابراین به محض اینکه گوگل کد اصلی نسخه‌ی جدید را عرضه می‌کند، نمی‌توان انتظار داشت که تمام مباحث نرم‌افزاری و حتی مسایل دیگر حل شوند و به روزرسانی منتشر شود.

گوگل در اولین مرحله‌ی کار، چیزی به نام PDK یا Platform Developer Kit که بسته‌ی توسعه پلتفرم جدید است را به سازندگان می‌دهد. این بسته شبیه به بسته‌ی توسعه‌ی نرم‌افزاری (SDK) است که یک سازنده‌ی نرم‌افزار برای استفاده از قابلیت‌های مختلف در نرم‌افزار خود از آن استفاده می‌کند.

علاوه بر این گوگل باید کد منبع جدیدترین نسخه‌ی اندروید را در اختیار تولیدکنندگان چیپ‌ست هم قرار دهد، در این صورت تولیدکنندگانی مثل سامسونگ و کوآلکام به بررسی آن می‌پردازند که توسط چیپ‌ست‌ها پشتیبانی شود.

اگر تراشه‌ی به کار رفته در یک گوشی قادر به پشتیبانی از نسخه‌ی جدید باشد، تولیدکننده‌ی تراشه به شرکای خود می‌گوید که مدل‌های مختلف گوشی‌های تولید شده قادر به دریافت اندروید نسخه‌ی جدید هستند یا خیر. اگر سازگاری وجود نداشته باشد، این دسته از گوشی‌ها همان نسخه‌ی قدیمی اندروید را حفظ می‌کنند و از آن بهره می‌برند. اما در صورتی که پاسخ مثبت باشد، تولیدکننده‌ی تراشه یک بسته‌ی پشتیبانی سخت‌افزاری یا BSP را به سازنده‌ی گوشی می‌دهند تا از آن در گوشی‌های خود استفاده کند. البته در مورد تبلت‌ها هم دقیقاً تمام شرایط و مراحل فوق پابرجاست.

اما این پایان کار نیست، از این پس سازنده و تیم مهندسین و نرم‌افزارنویسان آن است که باید روی نسخه‌ی جدید کار کند و آن را برای ابزارهای مشخص شده، آماده کند. پس از آماده‌سازی، مراحل تست و بررسی بیشتر شروع می‌شود.

تست کردن شاید یکی از مشکل‌ترین کارهای هر سازنده، نرم‌افزارنویس و حتی اپراتور خدمات تلفن همراه است. همگی باید در این مرحله با هم همکاری داشته باشند و عیوب شناخته شده را برطرف کنند.

بیشتر سازندگان محصولات اندرویدی با اپراتورهایی مثل AT&T، Sprint، T-Mobile و Verizon قرارداد دارند و مشخص است که چه مواردی روی یک ابزار قابل استفاده است و چه مواردی نیست. اپراتورها هم نرم‌افزارهای خاص خود را دارند که از سازنده می‌خواهند آن را در نسخه‌ی جدید قرار دهد. به این دسته از نرم‌افزارها Bloatware گفته می‌شود.

پس از آزمون‌های مذکور، آزمون‌های دیگری هم توسط رگولاتوری‌هایی مثل FCC و گوگل انجام می‌شود. هم اپراتورها و هم گوگل باید گزارش پذیرش تکنیکی یا TA را قبل از انتشار نسخه‌ی جدید اندروید منتشر کنند.

جمع‌بندی
با توجه به مسایل مطرح شده مشخص است که چرا عرضه‌ی یک به روزرسانی جدید برای خانواده‌ی نکسوس بسیار سریع است اما برای دیگر محصولات اندرویدی کاری مشکل، پیچیده و زمان‌بر محسوب می‌شود. گاهی سخت‌افزار قادر به پشتیبانی از نسخه‌ی جدید اندروید نیست، البته گوگل با عرضه‌ی اندروید 4.4 و بهینه کردن استفاده از حافظه‌ی رم، این مشکل را تا حدی حل کرده است. به هر حال مواردی را می‌بینیم که سازنده‌ی یک گوشی هوشمند و همچنین اپراتوری که آن را واگذار می‌کند، هر دو تمایل به عرضه‌ی گوشی‌های جدیدتر دارند. اپراتور دوست دارد گوشی‌های جدیدتر بفروشد و سازنده هم حوصله‌ی به روز کردن مدل قدیمی‌تر را ندارد.

در پایان به اینفوگرافیکی که HTC منتشر کرده توجه کنید تا مراحل نهایی شدن نسخه‌ی جدید اندروید برای یک گوشی یا تبلت را به صورت تصویری ببینید و پیچیدگی‌های موجود را بهتر درک کنید:

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: